Akçaağaç
Anadolu’nun elverişli toprağı ve iklimi sayesinde akçaağaçların 11
değişik türüne rastlanır. Özellikle Karadeniz dağlarında, nemli aşağı
kesimlerde rastlanan ve Akdeniz’in yükseklerindeki doğal ormanların
birer parçası olan akçaağaçlar 35 m’ye kadar
boylanabilir. Doğu çınarı ile batı çınarının doğal bir hibridi olarak
kabul edilen akçaağaca “Londra çınarı” da denir. Gövde kabukları büyük
levhalar halinde dökülen bu ağacın genç sürgünleri sık kahverengi
tüylüdür. Yaprakları 3-5 lobludur; ilkbaharda yeşil dokuya değişik
tonların katıldığı yapraklar sarı, kırmızı ve turuncu renkleriyle kışa
girerken oluşan hüznü biraz olsun dağıtabildiği için olsa gerek, park ve
bahçelerde genellikle renk zengini akçaağaç seçilir. Akçağaçların küre
şeklindeki meyve kurulları çoğunlukla ikili gruplar halinde bulunur. Her
meyvenin uçmalarını ve uzaklara taşınmalarını sağlayan birer kanadı
vardır, bu nedenle akçaağaca bazı bölgelerde “kelebek ağacı” da denir.